Ortezy dla Zuzanny Siwoni (694)

Kacper urodził się w 2018 roku, otrzymując w skali Apgar pełne 10 punktów. Niestety po ukończeniu przez niego 6 miesięcy, zaczęliśmy się niepokoić, ponieważ Kacper dalej nie siedział samodzielnie. Wykonanie licznych badań przyniosło druzgocącą diagnozę - Zespół Angelmana. Zespół Angelmana jest ciężką choroba neurologiczną, która objawia się niepełnosprawnością intelektualną, problemami z poruszaniem się, chodzeniem, a także z brakiem snu, brakiem mowy, padaczką, problemami ze wzrokiem oraz trudnościami w nabywaniu nowych umiejętności. Konieczna jest tutaj ciągła rehabilitacja zarówno ruchowa jak i logopedyczna. Nasz syn od 9 miesiąca życia jest rehabilitowany ruchowo, a od 2 roku życia uczęszczamy regularnie na zajęcia logopedyczne połączone z komunikacją alternatywną. Robimy wszystko co w naszej mocy, by Kacper był samodzielny, na tyle na ile to możliwe. By postawił pierwsze samodzielne kroki i wypowiedział pierwsze samodzielne słowa. Tylko codzienna rehabilitacja pozwoli mu na to. Zajęcia są bardzo kosztowne i nie jesteśmy w stanie sami, bez waszego wsparcia mu ich zapewnić. Pełni nadziei zwracamy się do Państwa z prośbą o wsparcie w dalszej walce o samodzielne funkcjonowanie dla naszego Kacpra. Rodzice Kacpra Wójcika - walecznego anioła Marika i Adam

Mikołajek urodził się w 2010 roku i początkowo jego rozwój nie budził zastrzeżeń. Jednak gdy chłopczyk miał 5 lat, pojawiły się u niego niepokojące objawy – od razu zasięgnęliśmy porady specjalisty, który stwierdził u syna zaburzenia ze spektrum autyzmu. Diagnoza ta spadła na nas, jak grom z jasnego nieba, początkowo nie wiedzieliśmy, co robić… Szybko zrozumieliśmy, że dzięki intensywnej terapii, nasz chłopczyk ma szansę na nadrobienie zaległości i szczęśliwe życie!

Stale rozszerzane oddziaływania terapeutyczne i rehabilitacyjne, których synek tak bardzo potrzebuje, umożliwiają rozwijanie u niego pasji do środków transportu publicznego i piłki nożnej. Niestety pochłaniają większość naszych środków finansowych i uniemożliwiają pokrycie innych pilnych wydatków - jak zakup aparatu ortodontycznego dla Mikołaja.

Będziemy wdzięczni za każdy gest!

Dominika urodziła się 17 czerwca 2020 roku w 35 tygodniu ciąży z wrodzonym płynem w jamie opłucnej, zespołem Downa, niewydolnością oddechową, zaburzeniem pracy nerek i ubytkiem przegrody przedsionkowo-komorowej serca. Obecnie jest po trzech operacjach serca. Okazało się również, że Dominika ma niedosłuch obustronny i wymaga noszenia aparatu.

Przed naszą córeczką jeszcze długa droga, aby mogła w pełni zacząć cieszyć się swoim dzieciństwem. Niestety stan jej zdrowia będzie już zawsze wymagał od niej podwójnych starań, aby osiągnęła to, co jej rówieśnikom przychodzi z łatwością. Pełni nadziei, zwracamy się do Państwa z prośbą o wsparcie dalszej rehabilitacji naszej Dominiki - obecnie zbieramy na turnus rehabilitacyjny. 

Każdy Państwa gest jest dla nas bardzo ważny!

Wdzięczni rodzice Dominiki.
 

Czaruś jest niespełna 6-letnim chłopcem, który bardzo wierzy w dobroć Waszych serc! Niestety, bez Państwa pomocy, nie będziemy w stanie zagwarantować mu terapii oraz dalszych, jakże koniecznych badań…

Rozwój syna zaczął odbiegać od normy, gdy skończył on pierwszy rok życia - wtedy u Czarka pojawiły się pierwsze bezdechy, następnie poważna wybiórczość pokarmowa, chłopiec nie reagował na własne imię, nie mówił (na chwile obecną występują wyłącznie echolalia), nie potrafił się skupić ani nawiązać kontaktu z innymi ludźmi. Ponadto z powodu groźnego bezdechu, syn mnóstwo czasu spędził na licznych pobytach w szpitalu, które miały wyjaśnić przyczynę tych dolegliwości. Na obecną chwilę usłyszeliśmy rozpoznanie autyzmu ale nie poddajemy się i działamy dalej. Odkryliśmy cudowną Panią Profesor do której dojeżdżamy 300 km od naszego domu raz bądź dwa razy w miesiącu aby tylko nas prowadziła i wdrażała terapię. Niestety wszystko prywatnie.

Staramy się zapewnić chłopcu jak najlepszą opiekę - uczęszcza on do specjalnego przedszkola, w którym realizuje szereg terapii oraz dodatkowo na zajęcia integracji sensorycznej i biofeedback. Do tej pory sami finansowaliśmy wszystkie oddziaływania z własnych środków, ale przestajemy już dawać sobie z tym rady… Dlatego musimy zwrócić się do Państwa z serdeczną prośbą o pomoc, w której pokładamy olbrzymią nadzieję na piękne życie dla naszego ukochanego chłopca. Za każdy gest wsparcia, bardzo dziękujemy!

Rodzice Czarka
 

Nasz syn Miłosz przyszedł na świat jako wcześniak 27 kwietnia 2021 roku, w 35 tygodniu ciąży. Jego masa urodzeniowa wynosiła jedynie 1800 gram. Miłosz cierpi na zespół duplikacji chromosomu 8q22.1. Jest to bardzo rzadkie schorzenie genetyczne, którego objawy dotyczą w szczególności układu szkieletowo-mięśniowego.

Ponadto syn zmaga się z opóźnionym rozwój psychoruchowy, cechami dysmorfii, zaburzeniami napięcia mięśniowego. Dodatkowo wystąpiło podejrzenie autyzmu.

Jako rodzice pragniemy zapewnić synowi szanse na jak najlepszy rozwój. Jednak  wiąże się to z dodatkowymi kosztami. Dlatego zwracamy się do Państwa z prośbą o wsparcie. Państwa pomoc wiele dla nas znaczy.

DZIĘKUJEMY!

Rodzice Miłosza

Michał urodził się w 2016 r.

Z powodu niedotlenienia pierwsze godziny życia spędził pod namiotem tlenowym. Od samego początku borykał się ze wzmożonym napięciem mięśniowym. Na szczęście regularna rehabilitacja sprawiła, że zaczął samodzielnie siadać, raczkować, aż w końcu, w wieku dwóch lat – chodzić. Radość z postępów nie trwała długo – pojawiły się zaburzenia integracji sensorycznej, równowagi, koordynacji ruchowej, koncentracji oraz opóźniony rozwój mowy.

W wieku 2,5 roku Michałek doznał pierwszego napadu padaczki, która okazała się lekooporna. W poszukiwaniu przyczyny przeszedł szereg badań: genetycznych, metabolicznych, rezonansem magnetycznym, tomografem komputerowym, EEG, a także liczne hospitalizacje. Miał podawane wlewy ze sterydów, immunoglobulin, a także kilkukrotnie był intubowany. W 2021 roku przeszedł wielogodzinną operację mózgu w Klinice Schön w Vogtareuth (Niemcy). Niestety, badanie histopatologiczne wykazało stany zapalne, które nadal powodują niekontrolowane wyładowania.

Michaś jest pod stałą opieką neurologa, laryngologa, endokrynologa, urologa, okulisty i neurologopedy. Każdy atak padaczki wyniszcza jego organizm. Jeszcze niedawno radośnie biegał, teraz nie potrafi samodzielnie stać i porusza się na wózku inwalidzkim. Lewa strona ciała jest częściowo sparaliżowana, pojawiają się też trudności z prawą stroną. Ilość napadów jest tak duża, że zabrała mu umiejętność jedzenia – może spożywać jedynie zmiksowane posiłki. Obecnie, mimo swoich 8 lat, Michaś nie mówi, ma ogromne trudności w komunikacji i wymaga wsparcia we wszystkich codziennych czynnościach.

Nadzieją dla Michała jest dalsza rehabilitacja i diagnostyka, szczególnie badania mające na celu wyeliminowanie stanów zapalnych w mózgu. Koszty leczenia są ogromne, a bez wsparcia finansowego nie jesteśmy w stanie zapewnić mu niezbędnej pomocy. Prosimy o wsparcie, aby mógł się rozwijać i znów się uśmiechać.

Wdzięczni rodzice