2 Anna Niemczyńska zbiera na zakup windy schodowej

Pomóż Antosi w walce o lepsze jutro!

Cześć! Nazywam się Antosia Międowicz i urodziłam się 28 listopada 2018 roku. Jestem wesołą, pełną życia dziewczynką. Niestety, mój świat nie jest tak prosty jak u rówieśników – lekarze zdiagnozowali u mnie autyzm dziecięcy oraz zaburzenia integracji sensorycznej. Codziennie walczę, by lepiej zrozumieć otaczający mnie świat i nauczyć się w nim funkcjonować.

Moja codzienność to intensywne terapie: integracja sensoryczna, fizjoterapia, hipoterapia (uwielbiam konie!) oraz zajęcia z logopedą. Oprócz tego mam problemy ze słuchem – przeszłam już kilka zabiegów drenażu uszu, a często muszę wracać do szpitala, by lekarz oczyścił moje dreniki pod narkozą.

Aby się rozwijać i osiągać kolejne postępy, potrzebuję regularnych wizyt u specjalistów oraz turnusów rehabilitacyjnych. Koszt jednego turnusu to 4700 zł. Dzięki Twojej pomocy mogę kontynuować terapię, która daje mi szansę na lepsze jutro.

Każda wpłata to krok w stronę mojego samodzielnego życia i lepszego rozwoju. Czy możesz pomóc?

Przesyłam Ci uśmiech pełen wdzięczności! ❤️

Antosia wraz z Rodzicami

Koło Gospodyń Wiejskich w Lubonieczku jest organizacją pozarządową powstałą w dniu 26.01.2020 r. Ideą przyświecającą naszym działaniom jest chęć integracji mieszkańców naszej wsi. W Lubonieczku osiedla się coraz więcej ludzi, część z nich przybyła z odległych miejsc. Chcemy się poznać i razem działać, po prostu po to aby u nas żyło się lepiej, ciekawiej, weselej. Pragniemy by nasze dzieci wspominały w przyszłości beztroskie lata dzieciństwa spędzone w czystym lesie czy na wspólnej z sąsiadami grze w piłkę. Naszym działaniem chcemy budować pozytywne postawy społeczne już od najmłodszych lat. Ponadto jako organizacja mamy obowiązek uczestniczyć w życiu społecznym eliminując wykluczenie społeczne mieszkańców, wspierając ich powrót do życia społecznego. Mamy obowiązek pomagać potrzebującym pomocy w każdej sferze życia. Wszystkie nasze działania mają świadczyć o nas. Oparte mają być na otwartości, uczciwości i tolerancyjności. Realizujemy cele statutowe naszej organizacji zgodnie z własnymi ambicjami i potrzebami, przełamując niejednokrotnie stereotypy, podążając za zmianami społecznymi w środowisku wiejskim.

Nasza ukochana Lili ma 4,5 roku. To urocza dziewczynka, która natychmiast podbija serca ludzi, z którymi ma kontakt. Uwielbia zwierzęta i dinozaury. Jej wiernym towarzyszem jest pluszowy piesek, który ma na szyi zawiązane miękkie, puszyste sznureczki. Ich dotykanie przywraca Lili poczucie bezpieczeństwa i łagodzi stres.

Bardzo długo wyczekiwana przez nas przyszła na świat mając zaledwie 2570 g (hipotrofia płodu). Niestety rozwój Lili nie przebiegał prawidłowo. Nie lubiła być noszona na rękach, tulona, a jej kontakt wzrokowy był krótki i przelotny. Równocześnie pojawiły się nawracające problemy z odmową jedzenia. Lili zawsze miała potrzebę ciągłego ruchu i zmian rodzajów aktywności, bardzo ciężko wyciszyć jej wrażliwy układ nerwowy. Utulenie Lili do snu w ciągu dnia lub nocnego odpoczynku było zawsze bardzo trudnym wyzwaniem, a noce były niespokojne, pełne ciągłych pobudek, przerywane dość często kilkugodzinnym czuwaniem. Mając nieco ponad 2 lata, Lili trafiła do poradni psychologiczno-pedagogicznej z podejrzeniem autyzmu. Tam otrzymała terapię logopedyczną oraz integracji sensorycznej w ramach Wczesnego Wspomagania Rozwoju. Rozpoznanie autyzmu atypowego padło ostatecznie w lipcu 2023 roku w poradni dla osób z autyzmem. Na tej podstawie przyznano Lili kształcenie specjalne. Zebrana dokumentacja medyczna była na tyle obszerna, że w grudniu tego samego roku przyznano córeczce orzeczenie o niepełnosprawności. 

Dodatkowo u Lili rok temu zaczęły występować napady padaczkowe i ostatecznie rozpoznano padaczkę. Wykonano u niej także badanie genetyczne WES, w którym wykryto prawdopodobnie patogenny wariant w genie NF2. Może to prowadzić m.in. do rozwoju nowotworów, narośli skórnych, zmian ocznych.  

Witek przyszedł na świat w marcu 2019 roku w ICZMP w Łodzi. W trakcie ciąży lekarze podejrzewali u niego torbiel na prawym płucu, małogłowie oraz ektopię nerki. Po narodzinach, ze względu na ciężki stan zdrowia, wymagał dwutygodniowej hospitalizacji. Opuszczając szpital, wiedzieliśmy, że nasz syn będzie zmagał się z opóźnieniem rozwoju i potrzebował stałej opieki wielu specjalistów.

Witek cierpi na rzadką chorobę genetyczną – zespół Nijmegen, która objawia się małogłowiem, cechami dysmorficznymi twarzy, opóźnieniem wzrostu i niedoborami odporności. Częste infekcje wymagały hospitalizacji, a w czwartym miesiącu życia przeszedł operację usunięcia płata płuca. Diagnostyka Witka jest utrudniona, ponieważ zespół Nijmegen jest przeciwwskazaniem do badań z użyciem promieni rentgenowskich. Dzięki Państwa wsparciu w minionym roku udało mu się wyjechać na turnus logopedyczny. W tym roku to również jest naszym celem, dlatego będziemy wdzięczni za wszelką pomoc!

Z całego serca dziękujemy za wsparcie!
Rodzice Witka
 

Dzień dobry! 

Witamy Was kociołkowo w nowej odsłonie - tym razem zachęcamy Was do szeroko pojętego recyklingu! Na platformie Zwrot Ma Moc możecie zupełnie za darmo nadać Wasze niepotrzebne już rzeczy - ubrania, zabawki, książki, narzędzia, sprzęty elektroniczne… I jednocześnie pomóc podopiecznym Kociołka. Każdy kilogram Waszych staroci to złotówka przekazana na potrzeby Fundacji. Tym samym, jak to się mowi, co dla jednej osoby jest śmieciem, dla drugiej może być skarbem. 

Zasada jest jedna - nie traktujemy zbiórki jak śmieciarki! Śmieci idą do śmietnika, a w ramach akcji wysyłamy przedmioty, które nie są zniszczone. 

Pamiętajcie, że możecie zarówno sami nadawać paczki, jak i przynieść nam dary do Kociołka, gdzie my je posegregujemy na fanty bazarkowe i fanty zwrotowe. Wystarczy uprzednio umówić się z nami.

Dziękujemy z góry za wszelkie Wasze wsparcie w imieniu naszych obecnych podopiecznych : Ignasia, Aferki, Lidera, Ptysia, Figi, Pistacji, Sezamka, Kacpra, Melchiora, Baltazara, Jimmy'ego, Bułki, Kluchy, Pyzy, Kutii, Miętki, Sondy, Petunii i Ziutki. <3 

Zuzia urodziła się w 2016 roku i na samym początku jej życia nic nie wskazywało, że jest naprawdę poważnie chora. Po sześciu miesiącach nasz dotychczas spokojny świat legł w gruzach - rozwój Zuzi się zatrzymał… Zaczęły się poszukiwania, intensywna rehabilitacja, wizyty u specjalistów oraz badania genetyczne. Dopiero po upływie roku otrzymaliśmy ostateczną diagnozę - nasza jedyna córeczka choruje na rzadką i nieuleczalną chorobę spowodowaną delecją genu - Zespół Angelmana w jego najcięższej postaci.

Zuzia codziennie jest rehabilitowana, dzielnie walczy o sprawność i samodzielność w przyszłości. Wymaga stałej i wielotorowej terapii, opieki szeregu lekarzy i zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny. Córka uczestniczy w wielu turnusach rehabilitacyjnych, które potrafią czynić cuda, ale są one jednocześnie bardzo drogie - dzięki środkom zgromadzonym na tej zbiórce będzie znowu mogła skorzystać z ich cudownej mocy!

Dziękujemy za każdy gest!